• ozellikle kis soguklarinda nasil bunu nasil becerebildiklerini dusunemedim cocuk tipidir, davranisidir. kimseler uyanmadan kalkip pijamasiyla koltuğa oturur, minicik parmaklariyla uzaktan kumandanin dugmelerine basip sevdigi cizgi filmi izlemeye koyulur. salona bir baskasinin gelmesi onun icin hic bir sey ifade etmez. cunku bambaska bir hayal aleminin dehlizlerinde kulac atmaktadir. cocuk iste...

    yıllar sonra gelen edit: benim çocuğumdur.*
  • (bkz: transformers)
  • (bkz: voltron)
  • uykunun en güzel çizgi filmden bile daha güzel bir şey olduğunu anlayamamış çocuktur. okula başlayınca aklı başına gelir.
  • muhtemelen anne baba zoruyla erken saatte yatak balosuna gönderilmiş, sabah da uykusunu alığ uyanınca sıkıntıdan patlamamak için tv karşısına geçmiş bir çocuktur bu.
  • bunun ilginç bir versiyonu ise; sabah uyku tutmadı diye kalkıp bilgisayarı açan ve divx izleyen çocuktur. ki bunlardan bir adeti(3 yaşında) benim kardeşim olarak mevcuttur. sinema dergisi okur(evet, okumaktan bahsediyorum, resimlerine bakmak değil), collin mcrae rally 2 oynamayı sever(çok güzel kullanamıyor ama olsun, kendisi çalıştırıp oyun başlatabiliyor en azından).
  • bunlar büyünce de değişmiyorlar hep böyle kalıyorlar.
  • cok delidir bunlar. sanki inadına yapıyorlarmıs gibi bir de tv nin sesini sonuna kadar acarlar. eger evde bir cocuk varsa sabah sen cocuk kahkahaları ve tv sesi ile uyanmanız olasıdır.
  • küçükken ben her cumartesi sabahı "uçan kaz" adlı bir çizgi film vardı. sabah 10 da girerdi yayına ve izleyemez kaçırırdım hep. sonrada kızardım kendime ne çok uyuyorum böyle diye. malum pazartesi sabahı okul gününde sınıfın en " güzel " kızıyla konuşucak tek ortak konuyuda kaçırmış olurdum böylece.
hesabın var mı? giriş yap